Wednesday, January 14, 2009

Barrunbeetan bizi ito barik (II)

Aurreko ekarpenean esan dugun bezala, karraskarien barrunbeetan oxigeno gutxi dago, jarduera-maila garaiko animalia homeotermoak izanik oxigeno (O2) asko kontsumitzen baitute. Baina O2 urritasuna ez da animalia horiek aurre egin behar dioten arazo bakarra edo arazo txikiena. Izan ere, oxigenoa urria bada, karbono dioxidoa (CO2) ugariegia da barrunbeetan, animaliek beraiek sorturikoa delako. Ohikoak izan daitezke, adibidez, %6ko CO2-ko kontzentrazioak. Bada, arazo larria izan daiteke hori animalia gehienentzat.
Kontua da karbono dioxidoan aberatsa den atmosfera batean arnasa hartzea ez dela batere osasuntsua. Izan ere, ugaztunok oso sentikorrak gara arnasten dugun airearen karbono dioxidoarekin, eta ohikoa baino garaiagoa den CO2 kontzentrazioko atmosferan, bihotz taupadaren frekuentzia oso gora igo daiteke, alferrikan igo gainera, horrela ez baita konpontzen kanpo airean CO2 gehiago egotearen arazoa.Aurreko hori dela eta, barrunbeetako ugaztunak ez dira, inondik inora, karbono dioxidoarekin hain sentikorrak, eta gainera, CO2 kanporatzeko beste bide bat garatu dute horietako batzuek. Izan ere, gas gisa kanporatu beharrean, kaltzio edo manganeso karbonatoak edo bikarbonatoak jariatzen dituzte; hau da, gatz solido gisa kanporatzen dute bestela kaltegarria izango litzatekeen gas bat. Adibide honen bitartez ikusi dugun bezala, handia da ingurumen desberdinetara moldatzeko animaliek duten ahalmena eta oso deigarria horretarako asmatu dituzten bideak.

0 comments: